Filiz Başsorgun’un Mektubu

10 sene geçmiş güzel Kıbrısım. Ben sana hayatımı borçluyum.

Ben hayatını sonradan kuran bir kadınım. Canım fakültem istemediğim bir evliliğin hapishanesinden kurtulup hayatımı kurduğum evimdin. Bu hayat beni yenemeyecek diye kendime söz verdiğimde gerçek olması masallar kadar hayaldi ve kimse bana inanmazken burslu kazandığım da başardım deme şansı verdiğin için teşekkürler. Sizlere de birçok büyüğünüz yakınınız bu çocuk adam olmaz diyordur. Olması imkansız hayaller bunlar gerçeğe dön diyorlardır. Ben vazgeçmedim gerçek olması için çok direndim. Size de tavsiyem geç kalmış bile olsanız başarmak için yeniden yeniden deneyin.

Tüm arkadaşılarımdan büyüktüm. Muhteşem dostluklarım oldu.

11 sene önce 1994’te liseden mezun olup defalarca sınava girip kazanamamıştım. Sonra zengin bir akrabamızla kötü ötesi 1.5 sene evli kalınca hayatım bu olmamalı hayır dedim. Boşanmaya karar vermek tüm aileyi karşıma alıp mutsuzum istemiyorum diyebilecek gücü hissettiğim an ben bu hayata yenilmeyeceğim dediğimde 20 yaşındaydım. Ankarada 2 senelik açıköğretim diplomasıyla terk ettiğim hayatımdan farklı olan tek şey çalışıyordum ama içimdeki okuma aşkını dindireniyordum. Anlatması çok acı ama yaşadım, boşanan kadın olunca herşey daha zor oldu. Ankara gibi bir şehirde bile yaşadıklarım çok zordu.

2005’te hayatımda hiç çalışmadığım kadar ders çalışıp DAÜ Radyo TV ve Sinemayı burslu kazandım. Hayat öyle bir şey ki kendinize inanırsanız bunu yapacağım dediğiniz an yapacak güç hepimizde var. Dersler İngilizce’ydi, teknik dersler çok korkutucuydu, çok zorlandım. Fakat, radyo televizyon ve sinema bölümünü okumak hayalimdi. Başkalarının hayalini yaşamak inanın çok zor. Şu an belki dersleri saldınız belki de yoruldunuz. Eğer siz güçlüyseniz ve iyiyseniz yanınızdalar. Hep iyi ve güçlü olun. Bir insan hayellerine sarılınca aşamayacağı engel kalmıyor.

Özgür olmak için diplomanızın ve anadilinizden başka bir dilinizin olması gerekli. Özellikle de kadınsanız. Eğer bir kadının mesleği, işi varsa o zaman özgürlüğü kendi elindedir.

Mezun oldum ama ne yazıkki TRT’den 4 sefer geri çevrildim. TRT’de çalışmak hayalimdi ama olmadı. Özel kanalları da düşünmedim. İstanbul’a gidecek cesaretim de yoktu. Hayatımdaki tek pişmanlığım bu işte. Hayallerinize tutunun sonuna kadar gidin.

Çeşit çeşit işlere girdim çıktım. Şuan Merkez Bankası’nda memurum. Mesleğimi yapamasamda güzel bir işteyim. Yakın arkadaşlarımın çoğu güzel projelere imza attılar. Bir çoğu da İstanbul’da TV kanallarında ve gazetelerde iyi yerdeler. Onların başarıları da beni mutlu ediyor. O insanlarla dolu dolu yıllar geçirmek de güzeldi.

Bu diploma hayatımı bana geri verdi.

Okulunuza sahip çıkın. Sıkı çalışın muhteşem hocalarınız var. Öğrenmeyi bırakmayın. Anlayana kadar sorun. Yorulacaksınız, anlamayınca ‘ya bunu nasıl olucak, olmuyor’ diyecekseniz. Ama sıkı çalışmayla, güzel grup ödevlerinizle bu iş oluyor. Ben kendimi mutlu etmeye ve başarmaya inandım. Benim gibi 11 yıl sonra bile olsa bu hayatınıza sahip çıkarsanız, o diplomanın size açamayacağı kapı yok. Yeter ki bu hayat benim başaracağım deyin. Belki bir çoğunuzun annesi yaşındayımdır. Gözlerinizden öpüyorum. Başarılar arkadaşlar…